Hoe het werkt

Koolhydraten en insuline

Als we de huidige dieet richtlijnen volgen, dan zouden we zo’n 60 a 70% koolhydraten (suikers en zetmeel) moeten eten. Daarnaast ongeveer 20% tot 25% eiwitten. Tenslotte mogen we dit aanvullen met weinig vet.

Kijken we naar de invloed van een dieet dat rijk is aan koolhydraten op onze gezondheid, dan zijn de gevolgen desastreus. Het eten van ontbijtgranen, brood, pasta’s, snoep, suiker, frisdranken en fructose-rijke vruchten overspoelt het lichaam met teveel suiker. Om e.e.a. in perspectief te plaatsen: het bloed bevat gemiddeld 1 klontje aan suiker. Drinken we een colaatje, dan voegen we daar zomaar 6 klontjes aan toe.

Als gevolg van (te) suikerrijk eten, gaat het lichaam in alarmstand. De suikers moeten verwerkt worden om vergiftiging te voorkomen. De productie van het hormoon insuline wordt sterk verhoogd. Dit hormoon schakelt het lichaam over op suikerverbranding en laat overtollige, en nog niet verbrandde suikers, opslaan als vet.

Door telkens koolhydraatrijk te eten, ontstaat insulinegolf op insulinegolf. De lichaamscellen worden doof voor de roep van dit hormoon, doordat ze er (bijna) constant aan worden blootgesteld. Het gevolg? Insulineresistentie en uiteindelijk Diabetes type II.

Maar er gaan – bij continue koolhydraatconsumptie – meer dingen fout. De overtollige suikers die worden omgezet in vet leiden tot Obesitas. Overgewicht. En via Obesitas en verhoogde bloedsuikerwaarden wordt de kans op Parkinson, dementie en kanker weer groter. Samenvattend? Suikerconsumptie leidt tot een waaier aan welvaart-ziekten.

Vetverbranding en herstel van hormoonbalans

Het lichaam kan koolhydraten verbranden of vetten. De gevolgen van koolhydraat (glucogeen) verbranding, die zagen we hierboven. Wat gebeurt er als we (kunnen) overschakelen naar vetverbranding? Door de hoeveelheid koolhydraten die we eten heel sterk terug te brengen?

Na een adaptatie periode, om van onze suikerverslaving af te komen, gaan we ons beter voelen. Vetverbranding is de natuurlijke staat van zijn voor het menselijk lichaam. Het overschakelen van suiker- op vetverbranding leidt tot een schonere verbranding, met minder oxidatieve stress voor het lichaam.

Maar er gebeurt meer. Omdat je op een keto of carnivoor dieet geen (of nauwelijks) nog koolhydraten consumeert, verminderen de insulinepieken. De cellen, die eerst doof werden van de continu stijgende insulinewaarden, worden weer responsief. In plaats van dat suiker verbrand wordt of wordt opgeslagen als vet, worden de vetreserves juist aangesproken om energie uit te winnen. Het gevolg? Gewichtsafname en herstel van een gezonder hormonale balans. Waar insuline funest is voor bijvoorbeeld testosteron, zien we dat een afname van insulineproductie juist tot een verhoging van de testosteron hormonen leidt. De hogere testosteron spiegel zorgt (bij mannen) voor een afname van oestrogeen (het vrouwelijkheidshormoon) en een toename van natuurlijk menselijk groeihormoon. In algemeen Nederlands: je valt af en je word gespierder simpelweg door de koolhydraatinname tot nul (of tenminste onder de 20 gram per dag) te brengen. Iets wat ik bij mezelf ook zag gebeuren en waar ik in mijn vorige blog post over vertelde: een gewichtsafname van 10 kilo en een toename van de spiermassa met maar liefst 20%.

Testosteron heeft meer functies dan alleen het regelen van spiergroei. Ook seksualiteit en hersenfunctie zijn ervan afhankelijk. Verlaagde koolhydraatconsumptie leidt tot lagere insulinespiegels. En lagere insuline leidt dus tot verhoogde testosteronproductie, met als gevolg: